Zespołem właściwym w sprawie wydania orzeczenia o niepełnosprawności osoby która nie ukończyła 16 roku życia lub o stopniu niepełnosprawności osoby powyżej 16 roku życia, dla mieszkańców Rzeszowa jest:
Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności dla Miasta Rzeszowa
ul. T. Czackiego 3, 35-051 RZESZÓW, telefon nr 17 853-21-12
Godziny pracy zespołu - od poniedziałku do piątku - godz. 7:30 ÷ 15:30,
przyjmowanie wniosków w godz. pracy w pok. nr 13.
Organem drugiej instancji - odwoławczym jest;
Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie Podkarpackim
ul. Grunwaldzka 15, 35-959 RZESZÓW
Orzeczenia, poza ustaleniem niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności zawierają wskazania dotyczące w szczególności:
- odpowiedniego zatrudnienia,
- szkolenia,
- zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej,
- uczestnictwa w terapii zajęciowej,
- konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne ułatwiające funkcjonowanie danej osoby,
- korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, korzystania z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych,
- konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji,
- konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji
- spełniania przez osobę niepełnosprawną przesłanek określonych w art.8 ust.1 ustaw z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym.
Powiatowy zespół orzeka na wniosek osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego albo za ich zgodą, na wniosek Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej.
Do wniosku należy załączyć, zaświadczenie o stanie zdrowia osoby zainteresowanej, wydane dla potrzeb Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności, wydane przez lekarza pod opieką którego znajduje się osoba zainteresowana, nie wcześniej niż na 30 dni przed złożeniem wniosku oraz posiadaną dokumentację medyczną.
Dokumentacja medyczna to, dotyczące rozpoznania wymienionego w zaświadczeniu lekarskim o stanie zdrowia wydanym dla potrzeb Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności, karty wypisowe leczenia szpitalnego, karty historii choroby, wyniki badań i konsultacji. Dokumentację tą przedkłada się w kserokopiach potwierdzonych za zgodność z oryginałem lub w kserokopiach z oryginałem do wglądu w celu w celu potwierdzenia takiej zgodności. Osoby orzekane poprzednio składają dokumentację medyczną z okresu od daty ostatniego orzekania. Brak dokumentacji medycznej (dowodów leczenia) w składanym wniosku znacznie wydłuża okres załatwienia sprawy (czas niezbędny do uzupełnienia wniosku, wezwanie do uzupełnienia, doręczenie, ocena dokumentacji), dlatego warto złożyć kompletny wniosek. Złożenie niekompletnego wniosku i nieuzupełnienie go pomimo zawiadomienia o konieczności jego uzupełnienia, spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania.
W sytuacji złożenia wniosku przez osobę posiadającą ważne orzeczenie, jeżeli nie nastąpiło istotne pogorszenie stanu zdrowia, zespół wyda orzeczenie o odmowie wydania orzeczenia.
W systemie funkcjonują trzy stopnie niepełnosprawności:
- znaczny,
- umiarkowany,
- lekki.
Do znacznego stopnia niepełnosprawności
zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.
Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności
zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych.
Do lekkiego stopnia niepełnosprawności
zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenie w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.
Niezdolność do samodzielnej egzystencji
oznacza naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie, bez pomocy innych osób, podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację.
Osoby, które nie ukończyły 16 roku życia zaliczane są do osób niepełnosprawnych, jeżeli mają naruszoną sprawność fizyczną lub psychiczną o przewidywanym okresie trwania powyżej 12 miesięcy, z powodu wady wrodzonej, długotrwałej choroby lub uszkodzenia organizmu, powodującą konieczność zapewnienia im całkowitej opieki lub pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych w sposób przewyższający wsparcie potrzebne osobie w danym wieku.